Ey mechul ömrümün faili, acinin gözdesi, askin cahili

Icimde, sorguya cekilen her duygu müebbet yemisti ondan, her ask sözcügü dislanmis ve her dokunus yasaklanmis; ne sevmeye müsaitti, ne de unutulmaya

Fazla gelen her ne varsa eksigini bulmustu onda, eksik olan her sey ise eksilmisti fazlasindan. Birakilmis ya da unutulmustu dünyasinda askin her türlüsü, yorulmustu daha bir adim bile atmadan. Ümit en koyu gercege sarilip, yarinlarini öldürmüstü, sogukkanli bir edayla. Simdi sorabilseydim ona askin sen hali ne demek, ne diye ask sende böyle güzel durur Niye gecenin rengi yakisir sana, nasil bir sabah cagirir seni Yerim yok muydu, hicbir hayalinde sigamaz miydi dünyana, bir avuc yüregim

Günlerin sahadeti degil , zamanin ihaneti yaratilmisti onu en cok da. Oysa sevgi serbest oldukca; derdest olmaliydi gönül. Hangi sahiplenilmis hayatin basibos gercegisin sen, hangi dilin percini, hangi yüzün percemisin Hazirliksizdim sana, sere serpeydi tüm hayatim, arinmamisti daha günahindan. Askin Kabesine dönüp her el acisimda, amin demeye el vermezdi yüregim. Kader inancimdandi belki bu suskun kabullenislerim, belki de bu yüzdendi geri dönen her duayi israf eden gülüslerim ve bakakaldi her kalana icin icin gidislerim. Söylesene simdi bana; hangi gece alir beni, hangi saat kabul eder, hangi aci bulur beni, hangi dönüs teskin eder Diyebilseydim hic degilse birkac söz, siirler yazdiran sevgiliye söyleyebilseydim;

Ne sen suclu gözümde, ne bil ki ben yüreksiz,
Ne aska koca bir yalan; ne bu hayat gereksiz
Bilmem niye böyledir, hayat böyle amansiz
Mutlulugum bir anlik; acilarim zamansiz