Muhalif, öfkeli ve mücadeleci bir gencin öyküsü. Önce kendisinin olmayan, inanmadigi ve zorla götürüldügü bir savasa katilir. Nazi esir kamplarinda mahkm olur ve oradaki bütün dehseti ve baskiyi görür. Savas bittiginde Italyaya döner, ülkenin en büyük kömür madenlerinin bulundugu Carboniaya gelir. Savasin dehsetinden, acliktan, ölümden ve hastaliktan geriye kalan binlerce insan vardir Carboniada. Hayatta kalmanin en zorlu ve zorunlu yollarindan biridir madende calismak. Hem cok yogun bir emek sömürüsü hem hala devam eden fasist saldirlar hem de savas sonrasi yoksulluk vardir. Ama bunca aciyi görmüs ve artik kendilerinden baska hicbir seye güvenmeyen madenciler örgütlenirler, tek dayanaklari kaybetmedikleri onurlari ve yan yana duruslaridir. Karsilarinda hem patronlar hem fasistler hem de devlet vardir. Bitmeyen bir mücadeledir bu ve cok siddetlidir. Carboniadaki maden iscilerinin grevi herkesin grevi olur, tipki komünizmin herkesi birlestirecek ve savas sonrasi sessizligi parcalayacak tek olanak olmasi gibi