Yurdumuzun yazin haritamiza girmeye basladigi yillarin yazariydi Bekir Yildiz. Usta bir öykücüydü. Güneydogu Anadoluyu, insanini, dogasini onunla tanidik. Afrikamizi kesfeder gibi carpildik oranin gercekleriyle, insanlariyla. Gözlerini aciyor, silkeliyordu okurlarini. Yildiz, toplumcu-gercekci bir yazardi.
Bekir Yildizi yitirdik. Yapitlari yasayacak, yapitlari konusacak gayri.
Tasima suyla imgesel degirmen döndürme yerine, kendi topraginin suyuyla ürününü yetistiren, ununu ögüten, o unla doyurucu somunlar pisiren Yildiz, unutulmayacak elbet.
