Cocukken hep büyümek istedik. Büyüsek de her istedigimizi rahatca yapsak.. Büyüsek de daha güclü olsak.. Büyüsek de hayallerimize kavussak.. Büyüsek de para kazansak.. Hep büyümek istedik, büyüsek de hoslandigimiz insanla evlensek.. Büyüsek de canimiz istedigi kadar gezip tozsak.. Büyüsek de özgürlüge kavussak.. Büyüsek de sen kücüksün laflarindan kurtulsak.. Böyle böyle büyüdük.. Büyüdükce kücüldük aslinda.. Hayallerimiz, umurlarimiz kocamandi, biz büyüdükce ufaldikca ufaldi. Düslere ulasmak isterken aci gerceklere tosladik. Mutluluk bize cok yakinken, her büyüdügümüzde uzaklasti. Masumlugumuz, merakimiz, her seyi ögrenmek icin sorgulamamiz, hayati güzel görme yetenegimiz, karsiliksiz sevme becerimiz, samimiyetimiz, hosgörümüz, kirilganligimiz, insanligimiz kayboldu biz büyüdükce.. Kücük kalsaydik ya.. Büyüyecek b.k mu vardi