Türkiyenin en büyük pop figürü Mustafa Kemal Atatürk üzerine simdiye dek cok sey yazildi. Ebed Sef genelde katiksiz övgü ile yazi konusu oldu. Son yillarda Atatürke degil, Mustafa Kemale de bakabilen kimi denemelerle karsilasiyoruz. Kendisi ve algilanma baglamlari halen tartismaya acilmis sayilmazsa da, akademik ve edeb karsi cikislar kismen izlenebiliyor.
Elestirelligi elden birakmadan, yogun istihza ile yazilmis bu yazilar, Roni Marguliesin iki koleksiyonundan olusuyor Ilki, cogu Taraf gazetesindeki Solduyu kösesinde yayimlanan yazilari; ikincisi, cogu ilk defa bu kitapla gün isigina cikan siyah-beyaz tören, büst, heykel fotograflari. Atatürk büstü önünde fotograf cektirenler, Atam sen kalk da ben yatam törenlerinde siir okuyan cocuklar, statlarda bedenleriyle Atatürk imzasi olusturanlar, Kemalist düsturlari yazanlar... Marguliese sunlari düsündürenler Vay be Cocuklara ne eziyet etmisler Nazi törenlerine, Kuzey Koredeki heykellere ne kadar benziyor
Resm ideolojiyi elestiren, Kemalizmin asiriliklarini alaya alan bu yazilar, yillarca sahaflardan, ahbaplardan ve gazete arsivlerinden toplanan siyah beyaz fotograflarla beraber bize Syeni bir sey öneriyor. Törene, bayraga, heykele ve ezberlere yeniden bakmayi... Bu, nereden bakarsak bakalim, cesur bir öneri.
Kemalistlerin demokrasi anlayisi zaten söyle bir sey degil mi Yiginlar bilincsiz ve karanliga aciktir; bu nedenle kendileri icin neyin iyi, neyin kötü oldugunu bilmezler; kendi kendilerini yönetemezler. Bilincli ve aydinliga acik olan, silahli ve üniformali kisiler bilincsiz yiginlari yönetir. Bu yönetim sekline demokrasi denir. Zaten eski Yunancada demos kelimesi Genelkurmay Baskanligi anlamina gelir, kratos ise Atina sehir devletinde hüküm sürmüs olan bir tür Özel Harp Dairesidir. - Roni Margulies
