Platon, hic kusku yok ki düsünce tarihinin en önemli ve etkili fi-ozoflarindan biridir. Felsefenin kurumsallasmasina ve felsefede yazili gelenegin olusmasina katkida bulunmus, iki dünyali metafizigiyle bütün bir Ortacag düsüncesini belirleyecek olan idealist felsefe geleneginin baslaticisi olmustur. Hiristiyan Ortacag felsefesine ve Islam düsüncesine etkisi bakimindan da ayrica önem tasiyan Platon, düsünce tarihi boyunca tartisilan tüm problemleri yüzlerce yil öncesinden ele almis ve ilk büyük felsefi sistemi insa etmistir.

Sofist diyalogu, Parmenides, Theaetetos ve Devlet Adami diyaloglariyla yakindan iliskilidir. Cogu diyalogun aksine bu kez Sokratesin yerine konusan, Eleali bir yabancidir. Bu yabanci araciligiyla Platon, Parmenidesin var olmayanin düsünülemeyecegi ve söylenemeyecegini dile getiren görüsünü elestirir. Eserin temel fikri varligin olumsuzlanmasini yokluktan ayirt etmek ve dogru ile yanlis yargi veya inanci tanimlamaktir. Sokratesin yerini Eleali bir yabanciya birakmasi, genclik diyaloglarina özgü Sokratik cürütme yönteminin yerine yeni bir yöntem olarak toplama-bölme yönteminin ikame edilmesi üzerinden ifade edilir. Platon bu diyalogda ayrica üc farkli insan daha dogrusu uzman tipinden birisi olarak sofisti degisik acilardan tanimlar. Diger iki uzman tipi ise, devlet adami ve filozoftur.

Platonun olgunluk dönemi diyaloglarindan biri olan Sofist, metafiziksel ve epistemolojik konulara yönelmesi acisindan temel eserlerden biridir.