Ömer Seyfettin, Türk edebiyatinin önde gelen hikaye yazarlarindandir. Asker, sair ve güclü edebi yetenegi olan bir ögretmendir. Türk olay hikayeciliginin kurucu ismidir. Ayrica edebiyatta Türkcülük akiminin kurucularindandir. Türkcede sadelesmenin savunucusudur. Kisa ömrüne pek cok sayida eser sigdirmistir. 1917den ölüm tarihi olan 6 Mart 1920 ye kadar gecen zaman icinde bircok aci ve sikintiya ragmen, verimli bir hikayecilik dönemi yasamistir. Bu dönemde 10 kitap dolduran 125 hikaye yazmistir. Hikaye ve makaleleri Yeni Mecmua, Sair, Donanma, Büyük Mecmua, Yeni Dünya, Diken, Türk Kadini gibi dergilerle Vakit, Zaman ve Ifham gazetelerinde yayimlandi. Bir yandan da ögretmenlik yapmayi sürdürdü.