Her insanin gelecegi gecmisten izler tasir. Celiskiler, acmazlar, sogukluklar, hayal kirikliklari, yengiler, yenilgiler, nefret ve sevgi. Keskeler, belkiler... Ölcüsü farkli olarak... Bir seylere karsi duran, hayat denilen uzun cümleyi sira bagli kurup, noktayi koymadan, gün sönümüne yakin on iki kadin. Degisik yasam bicim özel öykülerinden siyrilip yüreklerinde yeni seylere baslamanin tatli telasiyla gecmisin pesinde, özlerine dogru bir kosu tutturdular.
Bireysellikten uzaklasarak, derinlesip büyüyen, artip üreyen yalnizliga yüz vermemek icin doludizgin basladiklarina devam ettiler. Umulmadik güzelliklerin hala olabilecegi bilinciyle, korkularinin, yorgunluklarinin, bezginliklerinin özrünü yeniden, yeniye baslamak umuduyla otadilar. Kendilerine sakladiklarini, kapanmis yaralarini rahatca destiler. Basarisizlik deneyimlerini ögretici yenilgiler olarak kabul ettiler. Ic hesaplasmalarini, komik olaylarin icine gömerek paylasmakta sakinca görmediler. Günün son kizilliginin lacivert geceye teslim olmasina gün sökümüne yakin zamanda örselenmeden acan cicek oldular.
