Hayat, gelirken yaninda getirdiklerinin, buradayken biriktirdiklerinin ve bu ikisiyle yasayabildiklerinin toplamindan baska nedir ki Derler ya; ögrenilmis caresizligi ve sürdürülebilir mutsuzlugu bir kenara birakip her ani umut ederek yasamak lazim.
Özge Budakin ilk kitabi Giritin Perileri, sade dili, katmanli hikayesi, mübadele dönemine yönelik nesnel bakisi ve cok karakterli yapisini basariyla kurabilmesiyle öne cikan bir roman. Yazar bir ilk kitapta düsülebilecek pek cok hatadan uzak durmasiyla, anlatimindaki yalinlikla okurla metin arasindaki mesafeyi ortadan kaldiriyor. Henüz ilk satirinda, okuru cabucak icine cekebilen atmosfer kitabin sonuna dek büyüsünü koruyor.
Giritin Perileri, anlatimindaki tüm cabalari bir kenara biraktigimizdaysa; Süheylanin, Amirin, Alinin, Selahaddinin, Kahirede, Beyrutta, Giritte, piril piril Ege Denizinde gecen zorlu yolculuklarinda; tüm imkansizliklara ragmen ayakta kalabilmelerini tek bir unsurla sagliyor Umut... Bu acidan bakildiginda, roman gercekci ve sarsici pek cok sahne barindirmasina ragmen, karakterlerinin birbirlerinden, umutlarindan güc almalarina olanak taniyarak okuru bir an bile karamsarliga sürüklemiyor.
Bir ilk romandan cok daha fazlasi olan Giritin Perilerini, hem ileride adini siklikla duyabileceginiz bir yazari tanimak, hem de güclüklerle mücadele eden, ayriliklara, ölümlere, yurtlarindan edilmeye gögüs geren karakterleri araciligiyla yasama mucizesine yeniden inanabilmek icin defalarca okuyacaksiniz.
