Bir yanm, burada, bu insanlara braktm. Korktum onlarn yannda kendimi ele vermekten. Yanlarnda ruhumu, düüncelerimi, duygularm, taslaklarn icine yerletirdim. Cerceveledim... Bir yanm cekip gitti, o ibret verici karanlk öykülere. Bu yüzden, bu ikiye bölünmülük ve hicbir yere tam ait olamay yüzünden cok aaladm kendimi, cok knadm... Ama farkndaym her Seyin. Ne kadar celikiye düersem, ne kadar cok hissedersem parcalanmlm, ak o kadar cok birikiyor icimde... Ak, ölüm gibi bakyor bana. Her gecen gün güzelleen bir ölüm gibi... Karanlk öykülerin aydnlna battkca...