Eylül evet. Eylüldeyiz simdi. Ayin da on biri.
Son bir cabayla basini cevirip gözlerini acarak Salihe bakan Süleyman, sanki son cümlesinin oldugu bilinciyle; Biz yasadik mi Salih Dedi tek tek sözcükleri heceleyerek.
Gözlerinin son kez bulusmasinda haykirarak yanitladi Salih, Süleymanin artik kendisini duyamadigini anlamadan.
Yasadik elbette dostum. Elbette yasadik biz. Ve yasiyoruz ve yasayacagiz. Hem de her zaman onurumuzla.
Artik ne Süleymanin sorduklarinin bir anlami vardi ne de Salihin yanitlarinin.
Son kez, bir askeri cemsenin kasasinda, Süleymanin grilesen yüzüne bakarken yineledi Salih.
Yasayacagiz dostum. Yasayacagiz hep. Bedenlerimiz bizi terk etse de
