Zift, bastirilan seslerin, birbirini takip etmeyen günlerin, siradanlasan vahsetin, cöküsün ihtisamdan koparilisinin, gecenin cigliklarinin romani. Isahag Uygar Eskiciyan, tüm anlatilarin, hesaplasmalarin, deger yargilarinin kara bir oyukta esitlendigi, öfkenin ziftinde karardigi bir cagin romanini yaziyor.
Oyunlar, evet bu oyunu birileri sahneleyecek ama yollar yeniden yapilmayacak. Cukurlar doldurulmayacak. Yariklar kapatilmayacak. Ilaclar icilmeyecek. Zamirler serbest kalacak. Isimler tek tek fotosenteze maruz birakilacak. Günese cakmak gönderilecek. Dügünden önce gelinler öpülecek, damatlar damdan atilacak. Lüzum yok. Icimizde maydanoz yeserecek. Benimki gibi olmamali, herkes farkli ölecek. Bir misrada adi gecen herkesin kafasi kesilecek. Misra disari salinacak. Cig cig yenen her seyin kurtlari büyütülecek. Gece icin. Büyük gece icin.
