Merdivenin üst basamagina adimimi attim, sag tarafta yan yana iki
kabin, iste orada müdür ve sefin bürolari. Sebahat Hanim durus yönü itibari ile calisan arkadaslarina
bakiyor gibi görünse de sabitlenmis bakislarla, gecmisi ile gelecek arasina adeta yeniden köprüler
kuruyormuscasina hayal dünyasinda kaybolmus bir hali vardi. Görünmeden ters yüz geriye döndüm.
Basamaklardan iniyor muydum sürükleniyor muydum bilemiyorum. Hic iyi degilim. Onun adina mi
kendi adima mi üzülüyorum inanin bunu dahi bilemiyorum. Bu bir anlik saman alevi gibi gelisen olayin
seyri, istemesem de genc bir kadinin hayal dünyasinin yikilmasina sebep oldu, üzgünüm.