Herkesin Hayatindan Sessizce Gecip Giden Biri Olmustur.
O vakitler evlat, toplum ve fikirler birbirine bu kadar uzak degildi. Hic degilse toplumun deger yargilari daha ön plandaydi. O zamanlar uzak olmak gercekten bedenen uzak olmayla esdegerdi. Simdilerdeki gibi bedenler yan yana; ruhlar, elinizdeki su cep telefonu denen zimbirtilarin icinde degildi. Okumus olmaya gelecek olursak; okumak demek, ögrenmek demekti. Mütevaziligi, haddi bilmeyi ögrenmekti. Simdiki gibi iki satir okuyan kendini allamei cihan sanip elaleme caka satmak icin cikmazdi meydanlara. Bilginin kaynagini, zor sartlarda olmasina ragmen arastirir, bugünkü gibi ortaya atilan, kaynagi dahi verilmeyen yalan bir bilgi ile kendilerini elit diye pazarlayip toplumdan üstün görme cabasina girmezdi insanlar. Biz geldik gidiyoruz evlat, bu konularda siz ve sizden sonra gelen kusaklar icin üzülüyorum, maalesef fikirlerin seffafligindansa kiyafetlerin seffafligi pesinde kosanlara üzülüyorum.
