Bu çal¿¿ma, Selim ¿leri¿nin Ölüm ¿li¿kileri (1979) ve Kafes (1987) adl¿ romanlar¿nda konu edilen kurmaca çevirmenlere ili¿kin toplumsal faillik türleri, kimlik buhranlar¿ ve estetik karmäalar¿ soru¿turmay¿ hedeflemektedir. Kurmaca çevirmenleri 1970¿li ve 1980¿li y¿llardaki bask¿n kültür politikalar¿ ve siyasal dönü¿ümler bälam¿nda resmeden bu iki roman, mercek alt¿na ald¿¿¿ çeviri edimi ve çeviri söylemi izleklerini derinle¿tirerek sorunsallät¿rmaktad¿r. Toplumsal cinsiyet rollerini ortaya koyma ve yeniden biçimlendirme süreçlerinde gerilimlerle bäa ç¿kmaya çal¿¿an roman karakterleri, ulusal geçmi¿in trajik safhalar¿n¿ ve siyasal bask¿ dönemlerinde kendi olarak kalabilmenin zorluklar¿n¿ naklederler. Bu inceleme, çevirmenlerin ¿çevrilemezlik¿ olgusu kar¿¿s¿ndaki deneyimlerini, dil içi çeviri sürecinde belirginle¿en ¿s¿r¿ kavram¿na göndermede bulunarak aç¿klamaktad¿r. ¿Hermetik¿ karakterler olan bu kurmaca çevirmenlerin geçmi¿i ¿imdiye, ¿öteki¿yi ¿kendi¿ye ve fantazmalar¿ gerçekli¿e aktarmak suretiyle icra ettikleri ¿eyin asl¿nda kültür içi ve dil içi çeviri oldu¿u ortaya konmaktad¿r.
