Türkiyenin modernlesme deneyimi uzun bir tarihsel gecmise sahiptir. Geleneksel yapilar bu sürec icinde önemli ölcüde bir degisime tabi olmus, bu cercevede Sünnilerde ortaya cikan farklilasmalar kadar Aleviler arasinda meydana gelen farklilasmalar da önem kazanmistir.
Sosyolog Necdet Subasi tarafindan kaleme alinan bu calismanin birinci bölümünde dinsel itibarin göstergeleri seyh, seyyid ve molla tipolojileri ekseninde incelenmekte ve bu rollerin Türkiyenin cagdaslasma arayisi icinde kazandigi yeni bicimlere yer verilmektedir. Ikinci bölümde ise Alevilerin modernlesme süreci, dedelik örnegi cercevesinde toplulukta ortaya cikan diger farklilasmalarla elestirilerek tartismaya acilmaktadir. Cumhuriyetle birlikte Alevilerin, gelenekselden modernlige gecislerinin yarattigi serüven, sifahi kültür ögelerinin direnc noktalarini göstermesi acisindan önem kazanmaktadir. Ücüncü bölümde ise Ilahiyatcilar dinsel bir prototip olarak ele alinmaktadir. Tipik bir Ilahiyatcinin devlet ve toplum katmanlari karsisinda icsellestirdigi geleneksel rol birikimi, ulemadan aydina gecisle birlikte görünürlük kazanan yeni karakterlerle bulusma imkani kazanmaktadir.
Uzun bir aranin ardindan yeniden okurla bulusacak olan bu kitap, öteki Türkiyenin modernlesme tecrübesini, dinsel farklilasmalar temelinde inceleniyor.
