Dedesinin sesini Kafdagi na götürüp atmislar da yerine hic dinmeyen bir rüzgar getirmisler. Kisa uykularinda bile konusuyor. Ölemedigi müddetce susamayacaginin farkinda degil. Kendine kalirsa türkü söylüyor. Cemile bakislarini sokaktan kurtarabildikce dedesinin yan odadan gelen sesine kulak kabartiyor. Cok tizlesti. Acik nagmesi. Bugulu camda yüzünün yansisini birakarak mutfaga yöneliyor. Corbayi isitip dedesine getiriyor. Sen de kimsin ha diyerek bir yabancinin elinden corba iciyor ihtiyar. Kaseyle dudak arasindaki boslugu da üc bes kelimeyle dolduruyor. Gözlerine bakiyor Cemile. Beyazi daha sari, siyahi daha yesil. Ne öteye göcmüs ne burada kalabilmis. Corba bitince Git basimdan, diyor. Türkü söylecegim.
