Silahtar, Hureyyeden sonra gecenin ilerleyen vakitlerinde son bir kez iki rekat namaz
kilmis ve iyice sivrilttigi neyi, kaburgasinin altindan kalbine kadar sokmustu. Daha
önce defalarca dudaklariyla ve cigerlerindeki nefesiyle üfledigi neyi, bu sefer kalbiyle
üflüyordu. Neyin agzina dolan kanlar, hem neyin deliklerinden hem de diger
ucundan cikip odanin icine; notalarini, yaratilmis hicbir kulun yazamayacagi kadar
sarsici, yikici ve ihtisamli bir güfteyi üflüyor gibiydi.
Azrail, bugüne kadar hicbir insanoglunun canini alirken böylesine icli bir ölüme sahit
olmamis gibi, ölüm acisini Silahtara sunamamis, Silahtar, sevdigi kadina
biraktigi son parcasiyla, yüreginden bir dogum ve ölüm sarkisi üfleyerek dünyaya veda
etmisti.
