Yagmur, o karli gecede yalnizca kalbinden degil, kendinden bir parcayi da geride birakti. Artik kimsesiz ve caresizce tanimadigi bir adamin mabedinde kalmak zorundaydi. Küllerinden dogacagini saniyordu ancak yaklasan firtinadan haberi yoktu. Karanlik bir adam, onu tehlikeli bir oyunun icine sürüklediginde hedefin kendisi olmadigini anladi. Hedef Kuzdu ve ona sahip olmak isteyen bes azili ortak vardi. Kacmak imkansiz, teslim olmak düsünülemezdi. Öyleyse yapilmasi gerekeni yapacak, hayatinin iplerini eline alacakti. Fakat saklandigi maskelerin ardinda unutmayi tercih ettigi gecmisi yakasini asla birakmayacakti. Simdi matruskalarin icine saklanmayan ufak bir kagidin pesindelerdi. Onlarca kisinin hayati o kagidin üzerine karalanmis birkac parca söze tabiydi. Onu zamaninda bulmak iki düsmanin görevi oldu. Düsmanlar birbirlerini ilk kez taniyorken, bazilari ölmeyi hak ediyordu. Cözüm ve sorun tek bir bedende, kanli canli karsimizdaydi artik. Ailesiyle veya caniyla tehdit edemeyecegimiz bu hedefi ele gecirmek herkesten daha zor olacakti.
